Nog even terug naar mijn achtjarige afwezigheid uit de dakenbranche: er is wel degelijk wat gebeurd (ook in de jaren ’90) en als ik specifiek naar de EPDM-markt kijk,
dan omarmen de leden van de VESP het multifunc tionele dak al decennia. Neem het groene recreatieve dak van
de bibliotheek van de TU Delft, of het retentiedak van
het Walterbos Complex in Apeldoorn, om maar twee uit-dagende voorbeelden te noemen. Toch geloof ik hier meer in een structurele wijziging van ons collectieve bouwbesef.
CHERRY PICKING
Ik denk ook niet dat de oplossing aan de producenten- kant gezocht moet worden. Wij willen namelijk wel. Initiatieven als Leven op daken, de website Kijk op Daken en het Nationale Dakenplan zijn daar goede voorbeelden van. Maar ze geven gelijk de crux weer: een multifunctioneel dak is niet een product maar een samengestelde afdichting. Een geheel van meerdere lagen, die gezamenlijk tot doel hebben een duurzaam waterdichte, isolerende en bouwfysische laag te vormen op het platte dak met functionele eigenschappen. Een nieuw maaiveld waar vervolgens de multifunctionaliteit op ingericht kan worden. Alleen ook hier geldt en daar zit de kern van het probleem: deze ketting
is zo zwak als de zwakste schakel.
Het platte dak is in Nederland een soort van open marktplaats. De verantwoordelijkheden uit de ontwerpfase van een gebouw worden niet overgedragen naar de uitvoeringsfase. Wat dat betreft is de situatie nu nog grotendeels hetzelfde als eind jaren ’90. Materialen worden nog steeds op product-niveau uitgewisseld. Als een EPDM dakbedekking wordt voorgeschreven in een multifunctioneel plat daksysteem, dan dient dat een doel en kun je niet zomaar deze laag omwisselen voor een andere. Het is goed dat er andere keuzes zijn, maar wissel dan het gehele systeem om en
doe niet aan cherry picking omwille van de prijs.