de milieubelasting van dakbedekkingen
Alle bouwmaterialen hebben een bepaalde milieubelasting. Hoe zit dat met dakbedekkingen?
Het advies- en onderzoeksbureau NIBE heeft een milieuclassificatie ontwikkeld, waarin, rekening houdend
met diverse factoren, een overzicht ontstaat.
In de milieuclassificatie die NIBE heeft ontwikkeld,
zijn de respectievelijke materialen onderverdeeld van
klasse 1 (beste keuze) t/m 7 (onaanvaardbare keuze).
Elke klasse heeft ook weer een subverdeling (a t/m c).
Het gaat hier om een relatieve score, aan de hand waarvan opdrachtgevers hun ambities kunnen vastleggen. Zo kan in het beleid worden vastgelegd dat waar mogelijk gebouwd dient te worden met NIBE Milieuklasse 1, 2 of 3. In de classificatie is ook rekening gehouden met de milieukosten die een product met zich meebrengt. Op deze manier is inzichtelijk te maken welke producten gunstig, dan wel ongunstig zijn vanuit milieu- en kostentechnisch oogpunt.
De milieuclassificatie voor gevel- en dakmaterialen wordt gepubliceerd op www.nibe.info en zijn daar gratis te
raadplegen. Om een compleet beeld te krijgen van de milieubelasting van platte daken, dient overigens de onderconstructie in de beschouwing te worden meegenomen. Er wordt gekeken naar emissie van het materiaal, grondstoffen-gebruik, landgebruik en de hinder die gebruik van het materiaal op de omgeving veroorzaakt.
MILIEUCLASSIFICATIES
MECHANISCH BEVESTIGD
1m² dakbedekking incl. bevestigingsmaterialen van een waterdicht plat of flauw hellend dak met een maximale hellingshoek van 20° die minimaal voldoet aan de eisen van het Bouw-besluit, op basis van een dak van 1000 m² (40×25 m²) als representatief geldend voor dakoppervlakken van meer dan 50 m². De gehanteerde beschouwingsperiode is 75 jaar.
Het TWIN-model, waarop de milieuclassificaties zijn gebaseerd, onderscheidt zeven milieuklassen. Binnen elke klasse wordt onderscheid gemaakt tussen een eerste voorkeur (a), tweede voorkeur (b) en derde voorkeur (c).
Het milieutechnisch beste product binnen een productgroep komt per definitie in klasse 1a. De overige producten worden ten opzichte van het beste alternatief geclassificeerd door middel van een milieubelastingfactor. Ze worden dus afgeschaald van het 1a product. Hierdoor krijg je een relatieve score die kan veranderen wanneer het 1a product beter of slechter gaat scoren.
De schaduwkosten, ook wel verborgen milieukosten genoemd, van een emissie worden bepaald door de
kosten van de laatste nog net noodzakelijke maatregel om een emissiedoelstelling te halen. Deze schaduwkosten
weerspiegelen de kosten die de maatschappij ervoor over heeft het betreffende milieudoel te bewerkstelligen.
Het zijn dus (theoretische/hypothetische) kosten van maatregelen, die nog zouden moeten worden uitgevoerd.
Hoe belangrijker de politiek een milieueffect vindt, hoe hoger de weegfactor van dat effect is en dus hoe
hoger de kosten. Aan alle milieucriteria is zo’n weegfactor gehangen, uitgedrukt in euro’s, waardoor tot één schaduwprijs per product kan worden gekomen. De schaduwkosten weergegeven in de tabel zijn berekend per functionele eenheid, uitgesplitst per bevestigingsmethode.
MILIEUCLASSIFICATIES
Dutch 
French